‘In verschillende plaatsen in Nederland is het maandagavond opnieuw tot rellen en plunderingen gekomen. Honderden relschoppers zochten bewust de confrontatie’…

Bij Jinek sprak burgemeester Aboutaleb van Rotterdam in felle en overtuigende bewoording zijn terechte afkeer uit n.a.v. de rellen in zijn Rotterdam. Hij noemde niet alleen zijn Rotterdam maar noemde tal van plaatsen en richtte zich tot die kleine groep relschoppers die het centrum van zijn Rotterdam zo misselijk makend veranderden in een oorlogsgebied.

Onder de relschoppers waren minderjarigen (12,13 jaar!!) en terecht sprak hij wederom de ouders aan: ‘Doe er wat aan’. Kinkelende taal wat we ein-de-lijk zo graag wilden horen.

Afgelopen week was ik op een school in groep 1-2. Spannende tijd voor deze kids met Sinterklaas in het verschiet. Die nacht was Piet via de schoorsteen de school binnengekomen. Waar de schoorsteen zich bevond was een raadsel maar dat kon de kinderen niet deren. De spanning was namelijk groter dan het raadsel.

Na de spanning was het even tijd om buiten te ontspannen en in groepjes van twee gingen de kinderen naar buiten met juf voorop. Eén meisje vond dat het allemaal niet zo ging zoals zij dat voor ogen had en sloeg werkelijk een ander meisje bewust in haar gezicht en dat een aantal keren. Andere kinderen keken vol onbegrip naar het slaan van het meisje: ‘niet normaal’ zei een jochie uit de groep. De juf kon het niet zien. Ik liep een paar meter achter de groep en zag het gebeuren. Dit kleine tirannetje werd door mij even flink aangepakt maar ja .. ik ben extern en heb een grens waar ik niet overeen mag. Toch heb ik de juf aangesproken en wat was de reactie?  ‘oh.. och ja, ze is wel een bijzonder kind’. Meer niet ….Zij kwam ermee weg. Haar gedrag werd min of meer beloond want er volgde géén direct gesprek en voor haar was haar gedrag feitelijk toelaatbaar.

Als we nu 8 jaar verder zijn, bedoelt Aboutaleb dan dit type kind? Zonder normbesef? Zonder waarden? Zonder respect naar anderen? Natuurlijk hebben ouders een opvoedkundige taak en dienen normen, waarden en discipline benoemd te worden. Maar ook school heeft een opvoedkundige taak en moet de tolerantiegrens niet te hoog leggen maar kinderen wijzen op wat mag en niet mag, op wat kan en niet kan en op wat goed en niet goed is. Daar zijn ze professionals voor!

Kinderen dié vaardigheden aanleren die samen zorgen voor een mooiere en betere wereld. Daar zijn we allen verantwoordelijk voor en niet alleen de ouders maar ook u en ik en óók de school. Normbesef, waarden en respect in vaardigheden verweven; we gunnen het elk kind!

Marcel van Oosterwijk

eigenaar íkbenik.online