In mijn vorig schrijven heb ik een kritische kanttekening geplaatst over de (inhoudelijke) term ‘Primair Onderwijs’. Een term die feitelijk niet meer van deze tijd is als we het kind centraal stellen en dát betekent dat we de term ‘Primair Onderwijs’ vanuit mijn beleving moeten veranderen in ‘IKBENIK-ontwikkeling van 4 tot 12 jaar’ waarbij de individuele talenten & vaardigheden centraal staan.

Met alleen het veranderen van de term komen we er natuurlijk niet en zou ook zinloos zijn. Het gaat om een totale mindset-verandering van de maatschappij en de maatschappij dat bent u en ik.

Laten we eens kijken naar de rol van ouders. Als ouder ga je nadenken naar welk type onderwijs, welke school en welk onderwijsklimaat je kind het best gedijd. Het lijkt alsof alleen dé school hét instituut moet zijn waarin je kind zich optimaal ontwikkelt. Dé school … deze kan onmogelijk alles op zich nemen! Als ouder heb je namelijk ook een taak en verantwoordelijkheid in die ontwikkeling.  

Dat is een moeilijk taak. Ik ga het niet ontkennen als vader van twee volwassen kinderen. De ouder van nu wil het maximale uit het kind halen maar wat betekent dat? Niet elk kind ontwikkelt zich op VWO-niveau, gelukkig maar! Het zuivere doel van opvoeden is een kind gelukkig maken en gelukkig zien (in de juiste context), uitdagen, grenzen stellen en duidelijkheid bieden waarbij je kind centraal staat. Dat moet de kern zijn van het opvoeden.

Te veel ouders vinden dat die kern toebehoort aan het onderwijs waarbij vooral in de bovenbouw intelligentie, gekoppeld aan kennis, maatgevend is voor het geluk van hun kind. Ze doen er werkelijk alles aan - tot zelfs het inhuren van een psycholoog voor een dyslexie-verklaring - om hun kind gelukkig te krijgen. Ze paaien, beloven materiële beloningen, behandelen hun kind te veel als een prins of prinsesje en rammen op de deur van de school als de cognitieve prestaties in hun beleving achterblijven. Kennis wordt ineens tot macht verheven terwijl ouders zelf onvoldoende door hebben wat écht kind-geluk betekent.

Geluk is namelijk helemaal jezelf zijn: IKBENIK.  Geluk is werken, ontwikkelen en inzicht hebben in je eigen talenten & vaardigheden. Geluk is uitgedaagd worden. Geluk is je mooie IK terugzien in de samenleving, de school en thuis. Geluk is succeservaring krijgen. Geluk is dat anderen je positief ergens bij betrekken. Geluk is dat je het leert zelf te doen. Dát is geluk en naar dát geluk moeten we streven.

Talenten & vaardigheden centraal stellen en daaromheen een intrinsieke motivatie creëren waarbij je uitgedaagd wordt kennis te vergaren en te verwerken, talenten in te zetten en vaardigheden toe te passen om zo voorbereid te zijn op de toekomst waarbij je eigen IK centraal staat: IKBENIK. Dát is de zuiverste vorm van geluk. Laten we er samen werk van maken.